കുഴി നിന്ദയും കടന്നല്‍ കോടതികളും

പ്രമോദ് പുഴങ്കര

‘കുഴി നിന്ദ’ ഒരു കുറ്റകൃത്യമായി കടന്നല്‍ കമാണ്ടര്‍മാര്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതും ‘ന്നാല്‍ താന്‍ പോയി കേസ് കൊട് ‘ എന്ന സിനിമയെ കൊട്ടാരം വിദൂഷകരും സ്തുതിപാഠക വൃന്ദവും റോഡിലെ കുഴി എന്ന് പരസ്യവാചകത്തില്‍ പറഞ്ഞതിനാല്‍ മാപ്പ് പറയണം എന്നാവശ്യപ്പെട്ടതും കോമാളിത്തമായി സാമാന്യമായി തോന്നാമെങ്കിലും വാസ്തവത്തില്‍ അതിന്റെ ജനാധിപത്യവിരുദ്ധതയിലും തങ്ങള്‍ക്കുണ്ടെന്ന് കരുതുന്ന അനല്പമായ സവിശേഷാധികാരങ്ങളിലും പുളയുന്ന ദുരധികാരപ്രമത്തതയുടെ ആക്രോശമാണത്.

മോദിയെ വിമര്‍ശിച്ചു എന്നതിന്റെ പേരില്‍ രാജ്യദ്രോഹത്തിന് കേസെടുക്കുന്ന സംഘപരിവാറിന്റെ അതേ രീതിശാസ്ത്രവും അധികാരപ്രയോഗം സംബന്ധിച്ച അതേ രാഷ്ട്രീയവുമാണ് ഇതിലുമുള്ളത്. ലോകത്തെ എല്ലാ സമഗ്രാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങള്‍ക്കും ഇതുപോലെ ഭരണസംവിധാനത്തിന്റെ ഔദ്യോഗിക ഘടനയ്ക്ക് പുറത്തുള്ള vigilantes -ഒരു സ്വയംപ്രഖ്യാപിത രാഷ്ട്രീയ-സാംസ്‌കാരിക നിര്‍വ്വഹണ സംഘം- ഉണ്ടായിരിക്കും. അത് പശുവിനെ രക്ഷിക്കാനാകും, മോദിയെ ഇകഴ്ത്തുന്നവരെ ആക്രമിക്കാനാകും, അത് ദൈവങ്ങളെ നിന്ദിക്കുന്നവരെ കൊല്ലാനാകും, അതിന് ഏത് കാരണഭൂതന്റെയും സാംസ്‌കാരിക ഗുണ്ടാ സംഘവുമാകാം.
1933-ലാണ് നാസികള്‍ ജര്‍മ്മനിയിലെ സര്‍വ്വകലാശാലകളിലും വായനശാലകളിലുമുള്ള പതിനായിരക്കണക്കിന് പുസ്തകങ്ങള്‍ കത്തിച്ചത്. ബ്രെഹ്തും ഹെമിങ്വേയുമൊക്കെ ‘un -German ‘ എന്ന ആക്ഷേപത്തില്‍ കത്തിപ്പോയി. വാഴ്ത്തുപാട്ടുകളുടെ പുസ്തകങ്ങളും സിനിമകളും മാത്രം മതി ഫാഷിസ്റ്റുകള്‍ക്കും സമഗ്രാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങള്‍ക്കും. വിഖ്യാത ചലച്ചിത്ര സംവിധായകന്‍ ജാഫര്‍ പനാഹിയെ ആറു വര്‍ഷത്തേക്ക് തടവിലിട്ടു കഴിഞ്ഞ മാസം ഇറാനില്‍. കുറ്റം ഇതൊക്കെത്തന്നെ; ‘ഭരണകൂടത്തിനെതിരെ തെറ്റായ പ്രചാരണങ്ങള്‍ നടത്തി’. ഇവിടെയിപ്പോള്‍ തടവിലിടാന്‍ പറ്റാത്തതുകൊണ്ട് മാപ്പുപറയാനും ബഹിഷ്‌കരിക്കാനുമുള്ള ആക്രോശങ്ങളില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടുകയാണ്. ജാഫര്‍ പനാഹിക്ക് വേണ്ടി പു.ക.സ സമ്മേളനം പ്രമേയം പുറപ്പെടുവിക്കുമായിരിക്കും!

അമേരിക്കയിലെ മക്കാര്‍ത്തിയന്‍ വേട്ടക്കാലത്ത് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് എന്ന പേരില്‍ നൂറുകണക്കിന് കലാകാരന്മാരെയും സാമൂഹ്യ പ്രവര്‍ത്തകരെയുമാണ് വേട്ടയാടിയത്. കേരളത്തില്‍ കടന്നല്‍ മക്കാര്‍ത്തികളും അവരുടെ Vigilante കോടതികളുടെ ഉത്തരവുകളും മാപ്പുപറയാനും മുട്ടിലിഴയാനും ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള്‍ കാര്യം പ്രഹസനമാണെങ്കിലും അതത്ര നിസാരമല്ല.
മതത്തിന്റെ ശത്രുക്കളെ കൊല്ലാന്‍ ഭൂമിയില്‍ ചാവേറുകളായി പൊട്ടിത്തെറിക്കാന്‍ തയ്യാറായ മനുഷ്യര്‍ എന്തുകൊണ്ടത് ചെയ്യുന്നു എന്ന് സാധാരണയായി ഒരു ആധുനിക-ജനാധിപത്യ ബോധമുള്ള മനുഷ്യന് തോന്നാവുന്ന സംശയമാണ്. മതത്തിന്റെ ചാവേര്‍ കൊലയാളികള്‍ അത് ചെയ്യുന്നത് പലപ്പോഴും ഭൂമിയിലെ കൂലിക്ക് വേണ്ടിയല്ല, സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലെ സുഖജീവിതത്തിനത്രെ! എന്നാല്‍ കേരളത്തിലെ കടന്നലുകള്‍ ഇത്തരത്തില്‍ സാധാരണ ജനാധിപത്യ ബോധവും ആധുനിക നാഗരികതയുടെ സാമാന്യബോധവുമുള്ള മനുഷ്യര്‍ക്ക് എന്തൊരു വൃത്തികേട് എന്ന് തോന്നുന്നതൊക്കെ വിളിച്ചുപറയുന്നതും അലറുന്നതും പരലോകത്തെ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിനുവേണ്ടിയല്ല, തങ്ങളുടെ പ്രകടനം കണ്ടു സംതൃപ്തനാകുന്ന ആശ്രിതവത്സല പ്രജാപതിമാര്‍ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും നല്‍കുന്ന നാനാവിധ സൗകര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണ്. അതുകൊണ്ട് യുക്തി, ജനാധിപത്യബോധം, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് -മാര്‍ക്സിസ്റ്റ് രാഷ്ട്രീയം, ആധുനിക സമൂഹം, നീതി, അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നൊന്നും പറഞ്ഞാല്‍ അവര്‍ക്കേശില്ല. അവരുടെ ആട്ടങ്ങള്‍ കാണേണ്ട കരനാഥന്മാര്‍ വേറെയുണ്ട്. ഇന്നൊരു സിനിമയുടെ പരസ്യത്തിലെ കുഴിനിന്ദയല്ല നാളെയാരും ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുകപോലും ചെയ്യരുതെന്ന താക്കീതാണ് ഈ ഗുണ്ടാ സംഘം നല്‍കുന്നത്. ധാരാളം പണം ചെലവഴിക്കുന്ന ഒരു കച്ചവടപരിപാടിയായ സിനിമയെ എളുപ്പത്തില്‍ ഭീഷണിപ്പെടുത്താനാകും എന്നത് തങ്ങളുടെ അധികാരശക്തി കാണിക്കാനുള്ള എളുപ്പവഴിയായി അവര്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നതും യാദൃച്ഛികമല്ല.
അമീര്‍ഖാന്റെ പുതിയ സിനിമ ലാല്‍സിങ് ഛദ്ദ അയാള്‍ക്ക് വേണ്ടത്ര രാജ്യസ്നേഹമില്ല എന്നുപറഞ്ഞു ബഹിഷ്‌ക്കരിക്കാന്‍ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന ഹിന്ദുത്വ സംഘങ്ങള്‍ക്കും പരസ്യത്തിലെ കുഴി നിന്ദയുടെ പേരില്‍ മാപ്പാവശ്യപ്പെടാനും ബഹിഷ്‌ക്കരിക്കാനുമൊക്കെ ആക്രോശിക്കുന്നു കടന്നാല്‍ കമാണ്ടര്‍മാര്‍ക്കും കടന്നല്‍ കോടതികള്‍ക്കുമൊക്കെ ഒരേ ദുരധികാര രാഷ്ട്രീയം, ഒരേ വികാരം, ഒരേ ശബ്ദം.!
നാസി ജര്‍മ്മനി സന്ദര്‍ശിക്കാനെത്തിയ ഒരു വിദേശസഞ്ചാരിയോട് ആരാണവിടെ ഭരിക്കുന്നതെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അയാള്‍ പറഞ്ഞു, ‘ഭയം’ എന്ന വരികളിലാണ് ബ്രെഹ്ത് തന്റെയൊരു കവിത തുടങ്ങുന്നത്. എന്ത് ചെയ്യുമ്പോഴും പറയുമ്പോഴും തലയിലൊരു കടന്നല്‍ മൂളിക്കൊണ്ടിരിക്കണം എന്നാണ് കടന്നലുകള്‍ നിങ്ങളെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നത്.
സോവിയറ്റ് യൂണിയനില്‍ തടങ്കല്‍പ്പാളയത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയ മകനെ കാണാന്‍ വരിയില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവിടെ വരിയില്‍ കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന മറ്റു സ്ത്രീകളോട് പറഞ്ഞോര്‍മ്മിച്ചാണ് അന്ന അഹ്‌മത്തോവ അച്ചടിച്ചാല്‍ വിലക്കുമെന്നുറപ്പുള്ള തന്റെ Requiem എന്ന കവിത നിലനിര്‍ത്തിയത്. (‘…You were taken away at dawn’s mildness.
I convoyed you, as my dead-born child,
Children cried in the room’s half-grey darkness,
And the lamp by the icon lost light.
On your lips dwells the icon kiss’s cold
On your brow – the cold sweet … Don’t forget!
Like a wife of the rebel of old
On the Red Square, I’ll wail without end…’) അടിയന്തരാവസ്ഥക്കാലത്ത് മുഖപ്രസംഗത്തിനുള്ള സ്ഥലം ഒഴിച്ചിട്ട് പത്രം പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അപൂര്‍വ്വമായ ചെറുത്തുനില്‍പ്പും നാം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. കടന്നല്‍ മക്കാര്‍ത്തിയന്‍ കോടതികളില്‍ മാപ്പു പറഞ്ഞാലേ ഇവിടെ സിനിമയും എഴുത്തുമൊക്കെ നടക്കൂ എന്നാണെങ്കില്‍ നിന്ദാകഷായം കുറച്ചേറെ കുടിക്കേണ്ടിവരും.